Αποκατάσταση ομφαλοκήλης

Η ομφαλοκήλη είναι ένας συνηθισμένος τύπος κήλης, που εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στα νεογνά, τα βρέφη, αλλά και τις γυναίκες της αναπαραγωγικής ηλικίας, ειδικά μετά τον τοκετό, ενώ μπορεί να κάνει την εμφάνισή της και σε άντρες, μετά από άρση μεγάλων βαρών, επίμονο βήχα ή έντονη χειρωνακτική εργασία.

Πρόκειται για ένα άνοιγμα στο μυϊκό πλέγμα του κοιλιακού τοιχώματος, από όπου περνά το περιτόναιο και δημιουργείται διόγκωση, η οποία προβάλλει στον ομφαλικό δακτύλιο.

Η διόγκωση αυτή μεγαλώνει σταδιακά και μπορεί να προκαλέσει πόνο, εντερικές διαταραχές ή διαταραχές στην πέψη, ενώ σε σοβαρότερες περιπτώσεις και εφόσον δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως μπορεί να οδηγήσει σε περίσφιξη και στη συνέχεια σε ειλεό. Η ομφαλοκήλη έχει εύκολη διάγνωση, αφού είναι συνήθως εμφανής.

Ομφαλοκήλη και θεραπεία

Η θεραπευτική επιλογή για την ομφαλοκήλη είναι χειρουργική και περνά από δύο οδούς, την κλασική ανοιχτή επέμβαση και την λαπαροσκοπική αποκατάσταση.

Πλαστική κατά Mayo

Κρίσιμο σημείο στην αποκατάσταση ομφαλοκήλης είναι να υπολογιστεί σωστά το εύρος του ελλείμματος στο κοιλιακό τοίχωμα, ώστε η επιλογή της τεχνικής να είναι εύστοχη. Ο υπολογισμός αυτός πραγματοποιείται με υπερηχογράφημα στο κοιλιακό τοίχωμα.

Έτσι, για παράδειγμα, στην περίπτωση που η ομφαλοκήλη είναι μικρή, το εύρος δηλαδή του ελλείμματος στο κοιλιακό τοίχωμα είναι μικρότερο των 2 εκατοστών επιλέγεται η πλαστική κατά Mayo, κατά την οποία γίνεται μια μικρή, ημισεληνοειδής τομή και στη συνέχεια πραγματοποιείται συρραφή στο άνοιγμα. Η επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία και το παιδί εξέρχεται την επόμενη ημέρα.

Όσο ταχύτερα διαγνωστεί η ομφαλοκήλη και όσο αμεσότερα αντιμετωπιστεί τόσο καλύτερα είναι τα αποτελέσματα. Άλλωστε, μια μεγάλη διόγκωσή της μπορεί να αυξήσει τον βαθμό δυσκολίας του χειρουργείου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Η λαπαροσκοπική αποκατάσταση ομφαλοκήλης

Στη λαπαροσκοπική αποκατάσταση πραγματοποιούνται 3 με 4 μικρές τομές -το μέγεθος των οποίων δεν εξαρτάται από το μήκος της ομφαλοκήλης- από όπου εισέρχονται το λαπαροσκόπιο, που εποπτεύει την ενδοκοιλιακή περιοχή, αλλά και τα λαπαροσκοπικά εργαλεία.

Και σε αυτή την περίπτωση το έλλειμμα του κοιλιακού τοιχώματος καλύπτεται από ένα ειδικό ενδοπεριτοναϊκό πλέγμα, αφού πρώτα η κήλη τοποθετηθεί εκ νέου στην κοιλιά. Το πλέγμα καθηλώνεται με ειδικά clips, ώστε να εξασφαλίζεται η καλύτερη σταθεροποίησή του.

Η επέμβαση αυτή έχει ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο, καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα, εκμηδενίζει το ενδεχόμενο φλεγμονών και λοιμώξεων, περιορίζει τον χρόνο της νοσηλείας (μόλις μία ημέρα), ενώ δίνει τη δυνατότητα τοποθέτησης και μεγαλύτερου πλέγματος, κάτι που ελαχιστοποιεί το ενδεχόμενο υποτροπής.

Επίσης παράλληλα με την λαπαροσκοπική αποκατάσταση ομφαλοκήλης μπορούν να αντιμετωπισθούν και άλλες παθήσεις, όπως για παράδειγμα η βουβωνοκήλη.

Και στις δύο περιπτώσεις, της ανοιχτής και της λαπαροσκοπικής αποκατάστασης απαιτείται γενική αναισθησία.